• Αρχική
• >
• Θέματα
• >
• Κοίλη Γή …

Κοίλη Γη ή κούφια Γη,

Είναι η θεωρία που υποστηρίζει πως το κέντρο της γης είναι κενό και διαμπερές και συγκοινωνεί με την επιφάνεια από τους δύο πόλους.

Έχει υπόγεια ατμόσφαιρα και θάλασσες, βουνά και ηπείρους που κατοικούνται από μη ανθρώπινα όντα, ο πυρήνας της γης δεν υπάρχει και ο μανδύας περιορίζεται ανάμεσα στην πάνω και κάτω επιφάνεια.

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν πως εκεί ήταν ο Άδης, το βασίλειο των νεκρών.

Μπορούσαν να μπουν στο κόσμο αυτόν και κοινοί θνητοί αντιμετωπίζοντας τον Κέρβερο.

Αναφορές υπάρχουν και για την τιμωρία που επέβαλε ο Δίας στους Τιτάνες φυλακίζοντας τους μέσα στην Γη.

Ενώ οι σκανδιναβοί τοποθετούσαν στο εσωτερικό της γης τον Σβαρταλφχάιμ, έναν από τους εννέα κόσμους που ζούσαν οι Σκοτεινοί Νάνοι.

Οι αρχαίοι Εβραίοι τη Σεχόλ,

Που υπήρξε έμπνευση για τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους για τη μετά θάνατον ζωή, στην οποία οι ψυχές τιμωρούνται ή ανταμείβονται.

Το 1692 ο Έντμοντ Χάλεϊ έγραψε μια εργασία που ανέπτυσσε την ιδέα της κοίλης Γης και δημοσιεύθηκε στο Philosophical Translation of the Royal Society of London.

Υποστήριξε ότι η Γη ήταν μια κούφια σφαίρα που την αποτελούσε ένα κέλυφος πάχους περίπου 800 χιλιομέτρων που μέσα περιείχε άλλα δύο ομόκεντρα κελύφη, καθώς και ένα κεντρικό σφαιρικό πυρήνα.

Ο Λέοναρντ Όηλερ  ελβετός μαθηματικός (1707-1783), πίστευε ότι στο κέντρο της γης, υπήρχε ένας μικρός ήλιος, που έριχνε το ήπιο φως του σε ένα πολύ ανεπτυγμένο υπόγειο πολιτισμό.

Ο Λόρδος Λυτόν (1803-1873), στο βιβλίο του «Η Επερχόμενη φυλή»

Λέει πως βρέθηκε τις στοές ενός μεταλλείου και πέρασε σε ένα υπόγειο κόσμο όπου είδε φτερωτά όντα, ήταν μία φυλή που αποκαλεί τον εαυτό της Βριλ-για.

Οι Βριλ-για, διατηρούν ένα σοφό και ανώτερο πολιτισμό, και είναι κάτοχοι της «δύναμης Βριλ», που δημιουργείται από τη συλλογή της αιθερικής ενέργειας της γης, σε σύνδεση με την προσωπική ενέργεια του ανθρώπου και την χειρίζονται μέσω ενός θαυματουργού ραβδιού.

Ο Χίτλερ, που ήταν μέλος της εταιρείας της Θούλης και της αδελφότητος των Βριλ, έτσι ξεκίνησε την επιχείρηση Υπερβόρεια με στόχο την ανακάλυψη ιχνών μιας Αρείας υπόγειας ανώτερης φυλής.

Στην Ελλάδα έγιναν έρευνες στο φαράγγι του Βίκου, στη Γαύδο, στο Δίστομο και αλλού.

Αυτός πίστευε πως η γη είναι κούφια και πως η καμπυλότητά της θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκπομπή υπέρυθρων ακτινών, που θα μπορούσαν να καταγράψουν κινήσεις σε τεράστιες αποστάσεις για πολεμικές επιχειρήσεις πίσω από τις γραμμές του εχθρού μέσω υπόγειων διαδρομών.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως στον πυρήνα της η γη έχει ένα μικρό ήλιο. Αυτό  το ίδιο υποστηρίζουν και οι οπαδοί της “Κούφιας Γης”.

Όταν λέμε «κούφια γη» εννοούμε κατοικήσιμη και όχι τελείως κούφια.

Οι οπαδοί της ‘‘κοίλης γης’’ μας δίνουν το παράδειγμα του πλυντηρίου για να καταλάβουμε την δημιουργία της: όταν το πλυντήριο δουλεύει, τα ρούχα και το νερό λόγω της φυγόκεντρου πετιούνται προς τα έξω και συγκρατούνται από το κουβούκλιο του.

Ανάλογα και στην Γη,

Ξέφυγαν από την όλη μάζα νερό και χώμα, αλλά συγκρατήθηκαν από την βαρύτητα του μικρού ήλιου.

Ας κλείσουμε με το κείμενο του Πλάτωνα που μας περιγράφει την κατοικία του Δημιουργού: «Η αληθινή κατοικία του Απόλλωνα βρίσκεται ανάμεσα στους Υπερβόρειους, σε μία χώρα αιώνιας ζωής.

Η Λητώ, η μητέρα του Απόλλωνα, γεννήθηκε σε ένα νησί στον αρκτικό ωκεανό, πολύ πιο πέρα από το βόρειο άνεμο.

O θεός που κάθεται στο κέντρο, στον ομφαλό της γης, είναι ο Κύριος των μύθων και ο Δημιουργός των θρησκειών της ανθρωπότητας».