• Αρχική
• >
• Θέματα
• >
• Η κοσμική περιπέτεια ενός βρέφους !

Η διήγηση των Χριστουγέννων έχει πολλαπλές αναγνώσεις, περά φυσικά από την καθαρά θρησκευτική η οποία είναι απόλυτα σεβαστή. Το γεγονός ότι ένα βρέφος βρίσκεται σε μια άξενη γη και προσκυνείται από την φύση, είναι ένα πανάρχαιο μοτίβο, μια ιστορία που συνοδεύει με πολλές παραλλαγές την ανθρώπινη συνείδηση. Και αξίζει μια ματιά από την άποψη της εξω – κοινωνιολογίας, της αιθερικής επιστήμης που πιστεύει ότι οι άνθρωποι έρχονται από μακριά και είναι εξορία στην γη.

Το βρέφος λοιπόν αυτό που γεννάται σε μια φάτνη μεσοχείμωνα, για την εσωτερική παράδοση είναι η ψυχή του ανθρώπου που καλείται να ενσαρκωθεί σε μια πατρίδα αφιλόξενη και εχθρική. Όμως, είναι ταυτόχρονα και μια πατρίδα που μπορεί να προσφέρει νέα νοήματα, καθώς η άδολη αγάπη του ζωικού βασιλείου εκφράζεται συνεχώς, αλλά και η μαγεία των δώρων είναι μια υπόσχεση βασιλείας.

Ποιοι άραγε είναι οι μάγοι που υποδέχονται την ψυχή; Ίσως να είναι οι παλιοί διδάσκαλοι, οι του αόρατου κολεγίου, που δίνουν τα τρία πολύτιμα δώρα, συμβολικά φυσικά, στο νεογνό. Ίσως να είναι οι elders, αυτοί που ξέρουν γιατί πρέπει να γίνει η ενσάρκωση στο μεσοχείμωνο του κόσμου, στη γη της εξορίας.

Κάθε παιδί που γεννιέται, λέει η θρησκευτική παράδοση, είναι Τύπος Χριστού, όλοι έχουμε μέσα μας την θεία σπίθα του θεανθρώπου. Ίσως ταυτόχρονα, όλοι να έχουμε μέσα μας μια ανάμνηση μιας άλλης πατρίδας, την οποία την αφήσαμε με την θέλησή μας για να κατέλθουμε σε αυτό το χειμωνιάτικο σημείο του σύμπαντος, ώστε να του θυμίσουμε ότι ο θάνατος είναι προσωρινός. Αλλά, ακόμα κι αν αυτό είναι απλά μια παραμυθένια παρηγοριά, αξίζει να εργαζόμαστε σαν να είναι αλήθεια!