• Αρχική
• >
• Θέματα
• >
• Οριακές καταστάσεις συνείδησης !

Στα μυητικά δρώμενα των αρχαίων μυστηρίων,

Αλλά και του δυτικού εσωτερισμού, παρατηρείται μια αλληγορική διήγηση γεγονότων. Αυτά τα γεγονότα αναφέρονται είστε στο παρόν, είτε στο παρελθόν, είτε στο μέλλον, αλλά σε κάθε περίπτωση φέρνουν και τους τρεις αυτούς χρόνους στο τώρα, κατά τη διάρκεια της μύησης.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο τρόμος θα παίξει καθοριστικό ρόλο.

Το σκοτάδι στο οποίο ο υπό μύηση δοκιμάζεται δημιουργείτο απαραίτητο κατανυκτικό κλίμα.

Όμως, η κατάνυξη δεν είναι ο μόνος στόχος. Βασικός λόγος του χαμηλού φωτισμού είναι το να διεγερθούν ορισμένα αισθήματα φόβου.

Κατά τη διάρκεια της μύησης ο δόκιμος πρέπει να νοιώσει ανασφαλής,

Εντός βέβαια κάποιων ορίων. Καθώς μετά από την μύηση θεωρείται αναγεννημένος, πρέπει να γίνεται μία αναλογία με παιδί που γεννάται.

Γίνεται λοιπόν η προσπάθεια να υπάρχει το ίδιο πλαίσιο αβεβαιότητας και ανασφάλειας.

Ένας σκοπός ακόμα, στον οποίον μάλιστα στοχεύει και το παραπάνω, είναι το «άδειασμα» του εαυτού.

Μέσω της σωματικής και ψυχολογικής κόπωσης, ο υπό μύηση χαλαρώνει το πνεύμα του και γίνεται πιο δεκτικός σε ανώτερες ενέργειες.

Υπάρχουν ορισμένες πολύ αξιόλογες αναφορές σε ορισμένα μυστήρια της Ινδίας, κατά τα οποία ο υπό μύηση έπρεπε να δοκιμάσει την αϋπνία, ώστε να είναι πιο δεκτικός απέναντι στις ενέργειες. Το δρώμενο ήταν ιδιαίτερα τρομακτικό.

Αυτός ο τρόμος δοκιμάζει πραγματικά τον άνθρωπο.

Το άτομο οδηγείται σε μία εσωτερική πάλη, μέσα στο πλαίσιο του φόβου. Σταδιακά, θα αναγκαστεί το άτομο να παραδοθεί σε αυτό το οποίο συμβαίνει.

Μέσα στα ζωικά ένστικτα της επιβίωσης είναι και αυτό της παράδοσης. όταν το σώμα θεωρήσει πως είναι άσκοπο να αντιμάχεται, διότι δεν μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση, τότε παραδίδεται.

Στην πραγματικότητα, η μύηση είναι η διαδικασία η οποία οδηγεί τον άνθρωπο σε αυτή την παράδοση, όχι όμως για να τον βλάψει, καθώς, έπειτα από αυτή την παράδοση πρόκειται το άτομο να δεχθεί θετική ενέργεια.