• Αρχική
• >
• Θέματα
• >
• Βαδίζοντας προς την καταστροφή !

Καλό δρόμο προς την καταστροφή.

Η μυητική οδός είναι ο δρόμος της καταστροφής του εαυτού μας. Μόνο τότε θα καταφέρει το φθαρτό και σάρκινο (με την πνευματική έννοια του όρου) να πεθάνει και να διαλυθεί, σαν στάχτη στον αέρα, ώστε να μπορέσει ο θεϊκός σπινθήρας να λάμψει και να αναπτυχθεί. Μιλάμε όπως πάντα για την πρακτική μυητική οδό.

Καταστροφή απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη λοιπόν. Ο μυούμενος καλείται να περάσει έναν δρόμο ο οποίος υπόσχεται πόνο και πολλές λύπες. Στόχος;

Να αντιληφθεί πως όλα αυτά δεν έχουν νόημα.

Όταν ο μέγιστος των μυστών Ιησούς έφτασε πάνω στον Σταυρό τίποτα δεν θύμιζε την ευχάριστη ατμόσφαιρα που περιμένει κάποιος, όταν περιμένει να ανυψωθεί σε κάποιον μεγαλύτερο βαθμό.

Άλλωστε, τόσο πολύ δεν ήθελε αυτή την ανύψωση, ου ζήτησε να του πάρει από μπροστά Του ο θεός και Πατέρας του το πικρό χοηφόρο ποτήρι.

Όμως, χωρίς την καταστροφή, ποτέ δεν θα έρθει η αναγέννηση, η επιστροφή στην πρότερη κατάσταση.

Ο κυρίαρχος του 33,

Ο ίδιος ο Χριστός που αποτελεί τον Μεγάλο Διδάσκαλο όλων των μυημένων έδωσε πρώτος το παράδειγμα που άλλοι, σαν τον Διόνυσο, τον Ορφέα, τον Μίθρα και άλλους, έδωσαν.

Τότε, πώς το έδωσε πρώτος, εφόσον τόσοι πολλοί άλλοι ανά περίπου 2.000 χρόνια δίνουν το ίδιο παράδειγμα;

Διότι, όποιος περνάει σε αυτή την μυητική φάση του ύψιστου και τελευταίου βαθμού, τον οποίον αναγνωρίζουμε ως 33, δεν μπορεί να κάνει άλλως, παρά να ενωθεί με όσους πέρασαν την μύησή του.

Έτσι λοιπόν, είπε ο μύστης: «ας μην γίνει όμως το θέλημα το δικό Μου, αλλά το Δικό Σου». Και έτσι έγινε και έτσι θα γίνει και πάλι και για πάντα.