• Αρχική
• >
• Θέματα
• >
• Βαβυλωνιακή Αστρολογία !

Την δεύτερη χιλιετία π.Χ,

Εμφανίζεται στη Βαβυλώνα το πρώτο οργανωμένο σύστημα της αστρολογίας.

Πιθανολογείται πως περίπου χίλια χρόνια πριν οι Σουμέριοι ήταν αυτοί που είχαν κάποιο σύστημα αστρολογικό, το οποίο και επηρέασε την βαβυλωνιακή αστρολογία. Το σύστημα των Σουμερίων ήταν οιωνοσκοπικό καιαυτό ήταν που εξελίχθη από τους Βαβυλωνίους.

Οι αστρολόγοι θεωρούντο μάντεις σ’ αυτήν την περίοδο, αφού η χρησιμοποίηση των οιωνών συνδυαζόταν με την αστρική κατάσταση του ουρανού.

Η υποτυπώδης αστρολογία,

Εξελίχθηκε σε ένα σύστημα όπως φαίνεται από το αρχαίο κείμενο του Ενουμά Ανού Ενλίλ που χρονολογείται το 1000 π.χ. Το περιεχόμενό του αποτελείται από εβδομήντα σφηνοειδείς ταμπέλες που περιλαμβάνουν 7.000 ουράνιους οιωνούς.

Τα κείμενα αυτά έχουν αναφορές από την προφορική παράδοση. Ωστόσο στην βαβυλωνιακή αυτή αστρολογία η χρήση του ζωδιακού κύκλου καθώς και η χρήση μαθηματικών αστρονομικών νόμων δεν εμφανίστηκαν πριν το 400 π.Χ.

Η Βαβυλωνιακή αστρολογία, μέχρι τον 7 ο αιώνα π.Χ. ασχολείται κυρίως με τα ζητήματα των καιρικών φαινομένων, με προβλέψεις σε θέματα πολιτικά κυρίως, και θέματα παραγωγής.

Από τον 4 ο αιώνα π.Χ. και μετά εισάγονται στο βαβυλωνιακό σύστημα μαθηματικές μέθοδοι βάσει των οποίων είχαν τη δυνατότητα, να υπολογίσουν τις μελλοντικές θέσεις των πλανητών με αρκετή ακρίβεια.

Η Βαβυλωνιακή αστρολογία αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της μαντείας.

Μια συλλογή από 32 δίσκους με χαραγμένα μοντέλα του συστήματος, που χρονολογούνται περίπου από το 1875 π.Χ., είναι τα αρχαιότερα γνωστά λεπτομερή κείμενα της μαντείας της Βαβυλώνας, και αυτά καταδεικνύουν την ίδια ερμηνευτική μορφή με εκείνη που χρησιμοποιείται σε ουράνια ανάλυση των οιωνών.

Κηλίδες και σημάδια,

Που βρέθηκαν σχετικά με το ήπαρ ζώων από θυσίες είχαν ερμηνευθεί ως συμβολικά σημεία που παρουσίαζαν μηνύματα από τους θεούς στον βασιλιά.Αφού οι ίδιοι πίστευαν πως η εικόνα των θεών ήταν τα ουράνια σώματα ή οι αστερισμοί.

Έτσι ουράνιοι οιωνοί συνδέονταν με κάποιο συγκεκριμένο πλανήτη και απ’ αυτούς έκριναν αν υπάρχει ένδειξη δυσαρέσκειας ή διαταραχή του θεού που εκπροσωπείται από τον πλανήτη τότε γινόταν προσπάθεια κατευνασμού των θεών και οι βασιλείς προσπαθούσαν να βρουν τρόπους υλοποίησης της απαίτησης των θεών που δεν θα έβλαπτε τον ίδιο και το έθνος.

Σε μία σεληνιακή έκλειψη αναφέρεται ένας κώδικας του Ιανουαρίου του 673 π.Χ.. Εκεί υπάρχουν παρατηρήσεις για μια επικείμενη πλημμύρα, που θα μπορούσε να σπάσει τα φράγματα και πως πρέπει να δημιουργηθούν αναχώματα.

Διαπιστώνουμε λοιπόν πως με τη χρήση των οιωνών οι βαβυλώνιοι κατάφερναν να μεταφέρουν τις προβλέψεις τους στον φυσικό κόσμο.

Η αστρολογία των Βαβυλωνίων δεν αφορούσε την γενέθλιο αστρολογία κλάδος της οποίας θα αναπτυχθεί πολύ αργότερα.

Η βαβυλωνιακή αστρολογία ήταν μια κοσμική αστρολογία και στόχο είχε να λύσει κοσμογραφικά αλλά και γεωγραφικά ζητήματα.Αναμφισβήτητα πάντως η κοσμική αστρολογία ήταν η πρώτη που εμφανίστηκε.

Από τον 6ο αιώνα π.Χ.,

Ότι η αστρολογία αναπτύχθηκε προς την ωροσκοπική κατεύθυνση κι ανέπτυξε τις τεχνικές και την πρακτική της γενέθλιας αστρολογίας.

Γύρω στο 250 π.χ. όμως ο Βαβυλώνιος αστρολόγος Βηρωσός ιδρύει σχολή αστρολογίας στην Κω και τους επόμενους αιώνες οι Έλληνες επινόησαν μια μέθοδο υπολογισμού των ατομικών πεπρωμένων, που είχε ως βάση τη στιγμή της γεννήσεως ενός ατόμου .

Το Ωροσκόπιο είναι ο χάρτης του ουρανού όπως θα τον αντικρίσει το βρέφος τη στιγμή και από το σημείο που θα γεννηθεί, ενώ περιλαμβάνει και το αθέατο τμήμα του ουρανού κάτω από τον ορίζοντα.