• Αρχική
• >
• Astrology News
• >
• Ερωτικές Astro-Αλχημείες από 10/11 – 17/11/2019

Αγαπητέ Κριέ

Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση, να πιάσω στασίδι δίπλα σου, γιατί, όχι γκομενάκι δε σταύρωσα αλλά είχα και την τύχη σου. Μου είπαν ότι λόγω του κwλοχαρακτήρα μου κι επειδή μόνιμα έχω τα νεύρα μου τον τελευταίο καιρό, δε μπορούν να με συνεννοηθούν πλέον. Εμένα, που στον τελευταίο σαματά που έκανα, όπως με συμβούλεψες, έδειξα ανωτερίλα και δεν τα έκανα όλα τατάνα επίσης όπως με συμβούλεψες. Και σε ρωτώ: Αφού δοκίμασα και νταηλίκια να κάνω όπως μου είπες και μούρη να πουλήσω για να γουστάρουμε, γιατί τώρα εγώ να κάθομαι δίπλα στο ράφι που έβαλαν κι εσένα. Νομίζω ότι κάτι λάθος κάνουμε Κριέ. Και μη μου λες σκασίλα μας αν δε μας θέλανε, γιατί αν ήτανε σκασίλα μας, δε θα έκανες ούτε εσύ σαν τον αμάμητο, ούτε κι εγώ  σαν την υστέρω.

Φίλτατε Ταύρε

Είχες δίκιο τελικά να μου πεις, ότι καλύτερη είναι μια σχέση με πιτόγυρα, παρά να ξεκουβαλάω κάθε τρεις και λίγο παίρνοντας τους δρόμους, να πάω να συναντήσω το σκοτεινό μου έρωτα. Κι ενώ άλλοι λεν ότι ο έρωτας αδυνατίζει, εγώ έχω πάρει σε μια βδομάδα τέσσερα κιλά καθώς έπνιγα τον πόνο μου στα μπιτόνια τα μονόκιλα με τη Μερέντα. Όμως ο έρωτας είναι έμπνευση ρε φίλε παραδέξου το. Σε έχω δει πως καμακώνεις τη σουβλατζού της γειτονιάς. Το ζωντοχήρο με τη βιλίτσα στην Εκάλη. Πως νταχτιρντίζεις τη Σούλα με το οικοπεδάκι στα καμμένα Βούρλα και πως τρως εδώ και σαράντα χρόνια μαζί με τη φουκαριάρα τη μάνα σου, γιατί στα έχει έτοιμα. Τι σόι έμπνευση είναι αυτή, να θέλεις στη ζωή σου τα ίδια και τα ίδια; Μήπως να τη δούμε αλλιώς;

Αξιότιμε Δίδυμε

Κάθισα και αποστήθισα, όλα τα επιχειρήματα που μου έγραψες να μάθω και να χρησιμοποιώ, για να ρίξω το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου μου αλλά δεν έγινε τίποτα. Μηδέν. Καμία προκοπή. Δε σταύρωσα χαΐρι. Εξομολογήθηκα τον έρωτά μου κάνοντας χίλια καραγκιοζιλίκια, όπως με συμβούλεψες. Ξεφούρνισα ένα σωρό ανυπόστατα προτερήματά μου, που δεν τα έχω. Μιλούσα ακατάπαυστα λέγοντας αμπελοφιλοσοφίες που και εγώ βαριόμουνα να τις ακούω και ποιο το αποτέλεσμα; Με είπε “παρλαπίπα”και με άφησε στα κρύα του λουτρού. Και τώρα μου ζητάς, να ξανά κάνω άλλη μια γύρα γύρω απ το σεβντά μου, μήπως και δε κατάλαβε τι είχα να του πω; Πρώτα από όλα, από τότε που έγινε αυτό, μόλις με βλέπει, κουμπώνει και ένα παυσίπονο για τον πονοκέφαλο. Είναι λύση;

Πατρικέ Καρκίνε

Μερικά πράγματα πιάνουν, όταν κανείς βρίσκεται σε βρεφική ή παιδική ηλικία. Κλάφτηκα μπροστά του να με λυπηθεί και να μου ρίξει έστω, μια ματιά καλή και για μένα βρε ζωή. Γκρίνιαζα με σκέρτσο να με πει χαριτωμένη σαν τη Βουγιουκλάκη στο “ένα δύο τρία ωπ! Τό ‘ριξα στο σορολόπ”. Κρύφτηκα για να του κάνω “τζα” και να τον αιφνιδιάσω ευχάριστα αλλά αυτός τίποτα. Τι στο σπίτι μου τον κάλεσα να μας γνωρίσει οικογενειακώς, τι μπουρεκάκια του έκανα με την πατροπαράδοτη συνταγή της θειας μου της μαγείρισσας, μα ούτε και με αυτό τον έπεισα πως είμαι κορίτσι για σπίτι. Το μόνο που αρκέστηκε να μου πει δύο φορές, ήταν το “εμείς οι ναυτικοί, εμείς οι ναυτικοί, σπίτι δε μας βλέπει, πότε εδώ πότε εκεί. Να παρατήσω τη μάνα μου και να γίνω μούτσος δηλαδή;

Μεγαλειότατε Λέοντα

Επειδή στο σκοτεινό αντικείμενο του πόθου μου, δεν ήθελα να φανώ χαζο-γκόμενα, έκανα ακριβώς ότι μου είπες. Κάθε φορά που ερχότανε κοντά μου, τον κοιτούσα με ύφος εκατό καρδιναλίων. Τον προσφωνούσα, “πτωχέ πλην τίμιε φίλε μου” για να κάνω ότι τον ξεχωρίζω από το πλήθος. Στολίστηκα σα λατέρνα να πάω να τον βρω, όπως με καθοδήγησες. Έβαλα τιάρα στα μαλλιά, τα φούντωσα να φαίνονται πολλά. Βάφτηκα με όλα τα χρώματα της ίριδας για να γίνω εντυπωσιακή. Κρέμασα πάνω μου όλα τα πλουμιστά στολίδια που τύφλα νά ‘χουν η Άρτα και τα Γιάννενα. Έβαλα κρυφά κορσέ να κάνω μέση δαχτυλίδι. Έκανα και μια τραβηχτική σε πλαστικοχειρούργο και τώρα στέκομαι ακίνητη αμίλητη κι αγέλαστη, έτοιμη να σκάσω απ το σοβάντισμα και την απογοήτευση που δε με θέλει. Γιατί;

Λογιότατε Παρθένε

Η καθαριότητα είναι το σπεσιάλ του καταστήματος, είπα στον έρωτά μου,όταν θέλησα να τον κατακτήσω. Τον κάλεσα μάλιστα και στο σπίτι μου να του δείξω την πεντακάθαρη φωλιά μου, μακριά από τους ρύπους της πόλης και τα αλλεργιογόνα ζωύφια που τρυπώνουν σε κάθε επαφή με γυμνά χέρια. Μέχρι γάντια φόρεσα να μην τον πιάσω, όπως με συμβούλεψες. Αυτός όμως περίμενε να τον πιάσω. Κι όχι μόνο να τον πιάσω αλλά και να τον ακουμπήσω. Να τον ακουμπήσω να μου τον ακουμπήσει, δε θυμάμαι τώρα να σου πω. Παρ όλα αυτά, εγώ κράτησα χαρακτήρα όπως με συμβούλεψες και του έδειξα το ενδιαφέρον μου. Του πήρα αίμα, του έκανα εξέταση ούρων, τον ρώτησα για το ιστορικό των ασθενειών του οικογενειακού του δέντρου αλλά και πάλι δεν είδα αποτέλεσμα. Μεθαύριο βγαίνουν οι ουροκαλλιέργειες.

Αιδεσιμότατε Ζυγέ

Πως τα καταφέρνεις και ρίχνεις τα ερωτικά σου θύματα σαν τις μπεκάτσες και τα ξεπουπουλιάζεις, δεν το καταλαβαίνω. Δοκίμασα όλες τις τακτικές σου και πάλι δεν έπιασε καμία. Βγήκαμε για ποτάκι και καμακωνόμουν με το διπλανό θαμώνα. Άρχισε να μου μιλάει για τη ζωή του και έστελνα μηνύματα στο κινητό σε άλλον. Χαιρέτισα επιδεικτικά όλους τους πρώην μου που έτυχε να έχουμε το ίδιο στέκι. Του ψιθύρισα στ αφτί όλες τις τρισχαρουμενιές που μου ήρθαν στο μυαλό. Συμφώνησα σε ότι μου έλεγε αν και χασμουριόμουν από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησα. Και όταν του μίλησα για τις αξίες μου με είπε αναξιόπιστη. Εγώ κι εσύ αναξιόπιστοι; Από πότε;

Εντιμότατε Σκορπιέ

Αν υπάρχει στρατηγική στον έρωτα, εσύ πίστευα πως ηγείσαι στο είδος. Μου είπες να μην κοιτάω μετριότητες και να πέσω με τα μούτρα στον τύπο που θα μου έκανε να μιλάν και τα τελευταία κύτταρα του κορμιού μου. Ώσπου κάποια στιγμή τον γνώρισα. Χλιμίντριζε από μακριά και με ορμή έπεσε κατά πάνω μου. “Ωχ συγνώμη μου είπε, ήταν τυχαίο”. “Τυχαίο του λέω δεν υπάρχει, απλά ήθελε το σύμπαν να συναντηθούμε”. Γέλασε στην αρχή αλλά μετά άρχισε να σοβαρεύεται, ιδίως όταν με είδε να κολλάω το στήθος μου πάνω του, να του ψιθυρίζω πρόστυχα λόγια, να πετάω τα περιττά ρούχα μου και να του λέω “τώρα σου παραδίνομαι”. Το μόνο που αρκέστηκε να πει ήταν :Θα σας ειδοποιήσουμε.

Ευσεβέστατε Τοξότη

Σε έστειλα στο πλάσμα που ενδιαφέρομαι, να του πεις καμιά καλή κουβέντα κι εσύ του είπες όλα τα άκυρα. Ότι με γνώρισες μια μέρα στο Ζαΐρ. Ότι μιλάω φαρσί έξι γλώσσες και τρεις ντοπιολαλιές. Ότι στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με extreme σπορ. Ότι έχω ντοκτορά στη μοριακή βιολογία. Ότι βάζω αφτιά στις ντομάτες άμα λάχει. Πως ειδικεύομαι στις εναλλακτικές καλλιέργειες ινδικής χρυσόμυγας και άλλα κουλά. Μόνο ότι περπατάω στη θάλασσα δεν του πες. Κι ύστερα αυτός με είπε “Πινόκιο” ή αλλιώς ρώτα και τον μπάρμπα μου τον ψεύτη. Να ξέρεις ε, πως όταν μου μίλαγε για το μπάρμπα μου τον ψεύτη, εσένα εννοούσε και δεν είχε άδικο.

Σεβασμιότατε Αιγόκερε

Όταν σου είπα ότι ψάχνω έναν τρόπο για να δελεάσω τον καλό μου ερωτικά, εσύ μου μίλησες για αυξητικές καμπύλες, ισολογισμούς, στοχοθεσίες και πλάνα ανάπτυξης. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον έρωτα; Άμα ήταν, του έστελνα και το βιογραφικό μου διαδικτυακά, δίχως να χρειάζεται να τον συναντήσω. Μετά μου είπες, πως πάνω από όλα είναι η αξιοπρέπεια και ότι δεν ήταν σωστό να πάρω τα μούτρα μου και να τρέξω από πίσω του. Και τι κατάλαβα που σε άκουσα; Μήπως κατά βάθος εσύ δάσκαλε που εδίδασκες τα τήρησες ποτές σου όλα αυτά; Αφού από έξω είσαι εμφάνιση κι από μέσα άνεση. Ότι υπάρχει σε προστυχιά το έχεις φαντασιωθεί, ή τό’χεις δοκιμάσει. Σε μένα βάζεις φρένο;

Πανάχραντε Υδροχόε

Τελικά στα ερωτικά, πιο κοντά σε σένα γέρνει η ψυχολογία μου. Με συμβούλεψαν οι άλλοι να μιλήσω στο αντικείμενο του πόθου μου με γλυκαναλατιές και κάθισα και τους πίστεψα πως θα έπιανε το κόλπο. Την ώρα που ξεστόμιζα, “τα μάτια σου, πράσινα νά ναι ή μαβιά, όνειρο και αποθυμιά, αχ τα μάτια σου”, μου ερχόταν στο μυαλό αυτόματα η φράση “άντε να δούμε τι άλλη μ@λ@κί@ θα του πω. Κι όταν με άρχισε κι αυτός στα ίδια, μιλώντας μου για την αγάπη που ήταν λέει ο ασπασμός των αγγέλων στα άστρα, έτοιμη ήμουν να του πω, δε μας μαμείς που δε μας μαμείς, δεν πας και για ψάρεμα. Ρε φίλε δηλαδή. Μόνο με σένα να συνεννοούμαι ερωτικά και καταλήγω με την πάρτη σου, στο τέλος; Έλεος όμως…όχι άλλο κάρβουνο.

Θεοφιλέστατε Ιχθύ

Ρε συ, εσύ δεν ήσουν που μου έλεγες να του μιλήσω με τρόπο λατρευτικό; Ε του είπα κι εγώ, “όταν σε έπλασε ο θεός, πρέπει να είχε προφανώς, έμπνευση μεγάλη έμπνευση”. Δεν έπιασε. Μετά μου είπες να γίνω μαγευτική, για να τον τον δελεάσω. Ντύθηκα κι εγώ στα πέπλα και πήγα να τον βρω. Μόλις με είδε από μακριά ο άνθρωπος, έμεινε με το στόμα ανοιχτό με τα καραγκιοζιλίκια μου. Άσε που παραπάτησα και πέφτοντας βρέθηκαν αλλού παπάς κι αλλού τα ράσα. Τώρα μου λες να ανάψω κεράκια, να βάλω μουσική μυσταγωγίας, να ψεκάσω με αρώματα το χώρο για να δημιουργήσω μια ατμόσφαιρα σαγηνευτική. Σιγά να μην καλέσω και το πνεύμα του προπάππου μου του Μήτσου να βάλει ένα χεράκι.

Από την Μελίνα Φώφη