• Αρχική
• >
• Καρμική Αστρολογία
• >
• Το κάρμα της Ανιδιοτέλειας

Στην ανατολική παράδοση έχει εξελιχθεί ένα είδος γιόγκα, που ονομάζεται Κάρμα Γιόγκα.

Έχει στόχο να διορθώσει τις καρμικές συντεταγμένες, και να επαναφέρει τον άνθρωπο σε κατάσταση ανιδιοτέλειας.

Αυτός είναι ένα δρόμος πραγματικής αφύπνισης, που βοηθάει απίστευτα τον άνθρωπο να προοδεύσει στο μονοπάτι της ολοκλήρωσης. Ανεξάρτητα από το αν διαλέγει κάποιος να ασκηθεί μέσα από την μορφή αυτή, τα συμπεράσματα της σχολής είναι εκπληκτικά.

Το Κάρμα, στα αποτελέσματά του πάνω στον χαρακτήρα, είναι η πιο τρομερή δύναμη που ο άνθρωπος αντιμετωπίζει.

Ο άνθρωπος είναι ένα κέντρο, που έλκει όλες τις δυνάμεις του σύμπαντος προς αυτόν. Και σ’ αυτό το κέντρο τις συγχωνεύει και τις ξαναστέλνει έξω σε μια μεγάλη τροχιά.

Κάθε ένα τέτοιο κέντρο, είναι ένας αληθινός άνθρωπος, παντοδύναμος και παντογνώστης, που έλκει όλο το σύμπαν προς αυτόν, καλό και κακό, δυστυχία και ευτυχία, όλα όσα τρέχουν προς αυτόν και κινούνται γύρω του και έξω απ’ αυτά, αυτός διαμορφώνει ένα ισχυρό ρεύμα από τάση, που αποκαλείται χαρακτήρας και τα ξαναστέλνει έξω.

Καθώς έχει τη δύναμη να έλκει το κάθε τι, έτσι έχει και τη δύναμη να εκπέμπει το κάθε τι.

Όλες οι δράσεις τις οποίες εμείς βλέπουμε στον κόσμο, όλες οι κινήσεις της ανθρώπινης κοινωνίας, όλες οι εργασίες που έχουν γίνει, είναι απλά μια έκφραση αυτής της σκέψης, η εκδήλωση της θέλησης ενός ανθρώπου.

Μηχανές ή εργαλεία, πόλεις, όπλα, πλοία, όλα αυτά είναι απλά η εκδήλωση της θέλησης του ανθρώπου. Κι αυτή η θέληση προκαλείται από τον χαρακτήρα. Κι ο χαρακτήρας κατασκευάζεται από το Κάρμα. Οι άνθρωποι της ισχυρής θέλησης, που ο κόσμος έχει δημιουργήσει, είναι όλοι τους τρομεροί εργάτες, γιγάντιες ψυχές με θελήσεις ισχυρές τόσο, ώστε να ανατρέψουν κόσμους.

Θελήσεις που σφυρηλατούνται με επίμονη εργασία μέσω εποχών και εποχών…

Δηλαδή, η γιγάντια θέληση, όπως αυτή του Βούδα ή του Ιησού, δεν μπορεί να επιτευχθεί σε μία ζωή μόνο. Γιατί γνωρίζουμε ποιοι ήταν οι πατέρες τους. Δεν είναι γνωστό αν οι γονείς και οι πατέρες τους είπαν ποτέ μια λέξη για το καλό της ανθρωπότητας.

Εκατομμύρια εκατομμυρίων από ξυλουργούς, όπως ο Ιωσήφ, έχουν περάσει, εκατομμύρια ακόμη ζουν, εκατομμύρια εκατομμυρίων από μηδαμινούς, τιποτένιους βασιλιάδες, όπως ο πατέρας του Βούδα, υπήρχαν στον κόσμο.

Αν αυτό ήταν μια απλή περίπτωση κληρονομικής μεταβίβασης, κληρονομικότητας, πώς θα καταλάβουμε και θα υπολογίσουμε αυτόν τον μηδαμινό βασιλιά, τον οποίον ίσως ούτε οι υπηρέτες του δεν άκουγαν και δεν υπάκουαν, παράλληλα σ’ έναν τέτοιο γιο, τον οποίον ο μισός κόσμος λατρεύει;

Πώς θα εξηγήσουμε το χάσμα ανάμεσα στον ξυλουργό και τον γιο του, τον οποίον εκατομμύρια όντα λάτρεψαν ή λατρεύουν σαν θεό;Αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί με την θεωρία της κληρονομικότητας. Η γιγάντια θέληση την οποίαν ο Βούδας και ο Ιησούς εκδήλωσαν πάνω στον κόσμο, από πού προήλθε; Από πού πήγασε αυτή η συσσώρευση ισχύος;

Έπρεπε να υπήρχε εκεί από εποχών, μεγαλώνοντας συνεχώς και γενόμενη όλο και μεγαλύτερη, μέχρι που εξερράγη πάνω στην κοινωνία μέσω ενός Βούδα ή Ιησού και αυτή η έκρηξη και η δύναμη φτάνει μέχρι σήμερα. Όλα αυτά καθορίζονται από το Κάρμα, την εργασία.

Κανένας δεν μπορεί να πάρει τίποτα, εκτός από αυτό που κερδίζει.

Αυτός είναι ένας αιώνιος νόμος. Μπορούμε να συσσωρεύουμε πράγματα για υλική ευχαρίστηση, αλλά δεν κερδίζουμε παρά μόνο αυτά που είναι πραγματικά δικά μας.

Ένας ανόητος μπορεί να αγοράσει όλα τα βιβλία του κόσμου και να τα έχει στη βιβλιοθήκη του, αλλά θα μπορεί να είναι ικανός να διαβάζει μόνο αυτά που αξίζει. Και αυτό, το να αξίζει, παράγεται από το Κάρμα. Το Κάρμα προσδιορίζει τι αξίζουμε και τι μπορούμε να αφομοιώσουμε.