• Αρχική
• >
• Πλανήτες
• >
• Πλούτωνας στον Αιγόκερω: Επιβίωση

Ο Πλούτωνας είναι ο Νόμος της Ζωής και του Θανάτου, είναι το βαθύτερο ένστικτο επιβίωσης, με το οποίο άπαξ και συντονιστούμε, αποκτούμε βαθιά γονιμότητα, πηγαία δημιουργικότητα, ενώ ωθούμαστε σε λύσεις και δράσεις καίριες.

Η ζωδιακή του θέση σε κάθε περίοδο, έρχεται να μας δείξει το τι πρέπει να κάνουμε για να εναρμονιστούμε με το Νόμο της Ζωής και να επιβιώσουμε ατομικά και συλλογικά.

Έτσι η διέλευσή του απ’ τον Αιγόκερω μέχρι το 2024, μας ζητά να συντονιστούμε με αυτό που είναι πραγματικά αναγκαίο στη ζωή. Είναι το ζώδιο της λιτότητας, στο απόγειο του χειμώνα και έχει να οργανώσει και να διανείμει τα λίγα αγαθά του πιο άγονου μήνα.

Έχουμε ξεφύγει απ’ το πληθωρικό και γεμάτο ανάγκη για εμπειρίες ζώδιο του Τοξότη, όπου με άφθονη αδηφαγία όλοι μας «καταναλώσαμε» εμπειρίες, γνώσεις, φιλοσοφίες, ανοιχτήκαμε σε όλα τα επίπεδα και γίναμε «παχύσαρκοι».

Έχει έρθει λοιπόν η ώρα για «δίαιτα» με την έλευση του Πλούτωνα στον Αιγόκερω, δίαιτα που όχι μόνο σημαίνει μείωση της κατανάλωσης και αποβολή των περιττών «κιλών» και «τοξινών», αλλά σημαίνει και αφομοίωση των συσσωρευμένων εμπειριών και γνώσεων.

Σημαίνει καταστάλαγμα, ωρίμανση αλλά και πρακτική εφαρμογή της σοφίας που συσσωρεύτηκε μέχρι τώρα. Άλλωστε η μη εφαρμοσμένη σοφία που συσσωρεύει ο Τοξότης, συχνά γίνεται «λίπωμα», που μπορεί να καταλήξει και σε καρκίνωμα…

Αποβολή της επιφανειακότητας

Η Ζωή είναι πάντα υπέρ της επιβίωσης – και, αν σκοτώνει κάτι, το κάνει γιατί εμποδίζει την εξέλιξη και άρα τη ζωή. Αλλά ακόμα και τα πεθαμένα αυτά κομμάτια, γίνονται λίπασμα για να ξεφυτρώσει νέα ζωή – τίποτα στη Δημιουργία δεν αφήνεται να μην ανακυκλωθεί.

Αυτή τη διαδικασία μας τη φανερώνει καθαρά ο Πλούτωνας, που σαν καταλύτης έρχεται να αποσυνθέσει ό,τι δεν εξυπηρετεί την εξέλιξη. Εάν λοιπόν θεωρήσουμε ότι μόνο Ζωή υπάρχει τελικά, τότε μπορούμε να εναρμονιστούμε με το Νόμο της και με τις επιταγές της εξέλιξης.

Ωστόσο για να αφουγκραστούμε τον Πλούτωνα, πρέπει να ακούσουμε τα ψιθυρίσματα του, πρέπει να κοιτάξουμε πολύ πέρα απ’ την επιφάνεια των πραγμάτων, στο Ουσιαστικό. Ο Πλούτωνας αντιπαθεί τα «κελύφη» της επιφανειακότητας, τα οποία θα κάνει το παν να τα διαλύσει.

Γι’ αυτό ο συντονισμός με το Νόμο της Ζωής που θα μας ωθήσει σε δράσεις υπέρ της επιβίωσης, απαιτεί ταύτιση με τον Πυρήνα μας, με τον βαθύτερο εαυτό μας. Απαιτεί «Πυρηνική ενεργοποίηση»…

Ο Πλούτωνας με τη διέλευσή του από κάθε ζώδιο έρχεται να καταστρέψει αυτά τα «κελύφη» της επιφανειακότητας και να αναδείξει τις πραγματικές και ουσιαστικές διαστάσεις του ζωδίου – θέλει να φέρει νέα ζωή!

Μπορεί να είναι ο πλανήτης του θανάτου, είναι όμως και ο πλανήτης της αναγέννησης. Έτσι η διέλευσή του απ’ τον Αιγόκερω, μαζικά διαλύει τα κλισέ: τα κλισέ για το τι είναι επιτυχία και κοινωνική καταξίωση, τα κλισέ του σεβασμού σε εξουσίες που όμως δεν αξίζουν τελικά το σεβασμό…

Από τότε που εισήλθε στον Αιγόκερω, η αντίληψή μας για το τι τελικά είναι κοινωνική επιτυχία, ήδη περνά από τρομερή αμφισβήτηση. Ο Πλούτωνας θέλει όσο το δυνατόν να φέρει αυθεντικά στοιχεία στην επιφάνεια, γεμάτα ζωή.

Κι έτσι συλλογικά βρισκόμαστε σε αυτή τη βαθιά διεργασία της αμφισβήτησης των κοινωνικών κλισέ, κάτι που φυσικά προκαλεί τρομερή ανασφάλεια και φόβο.

Καθώς καταστρέφονται τα κατεστημένα και νιώθουμε να κρεμόμαστε στο κενό μέχρι να χτιστεί το νέο οικοδόμημα.

Ευκαιρία πραγμάτωσης της εσωτερικής κλίσης και κλήσης

Προσφέρει όμως και μια τρομερή ευκαιρία ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω μέσα απ’ την συλλογική οικονομική κι επαγγελματική κρίση: την ευκαιρία να επιδιώξουν και να πραγματώσουν οι άνθρωποι την πραγματική τους εσωτερική κλήση και κλίση, να κάνουν το επάγγελμα που είναι σύμφωνο με τις δυνατότητες και τις ανάγκες τους.

Ο Πλούτωνας λοιπόν μέσα απ’ την κρίση, όχι μόνο προσπαθεί να μας ωθήσει να μεταμορφώσουμε προς το καλύτερο τη ζωή μας και να αποβάλλουμε νοοτροπίες και κατεστημένα που δεν ήταν σύμφωνα με την αλήθεια μας, αλλά κάτι πολύ τυπικό της λειτουργίας του είναι, μέσα από το θάνατο και τη κρίση να μας δίνει ταυτόχρονα τα εφόδια για νέα ζωή.

Το πρόβλημα ωστόσο είναι, το πώς να συντονιστεί κανείς με τις επιταγές του Πλούτωνα. Είναι μια δύσκολη διαδικασία, γιατί θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους φόβους του, τα δαιμονάκια του, τις βαθύτερες προσκολλήσεις του, και το κυριότερο, να αποφασίσει να ενεργοποιηθεί εκ των έσω, αντί να αντλεί ενέργεια και το αίσθημα της ταυτότητάς του απ’ τους άλλους (βαμπιρισμός).

Η κατάδυση στο Κάτω Κόσμο, ταυτόχρονα με την ανύψωση του πνεύματος προς τον Ήλιο, φέρνει τον άνθρωπο σε επαφή με τις αρχέγονες, δημιουργικές δυνάμεις της φύσης του.

Οι ηλιακοί ήρωες άλλωστε ήταν αυτοί που κέρδιζαν μια θέση στην φωτεινή και γεμάτη θησαυρούς πλευρά του Κάτω Κόσμου, τα Ηλύσια Πεδία: ο Θησέας, ο Ορφέας, ο Οδυσσέας… Όλοι όσοι με επιτυχία νικούν τις προκλήσεις της ζωής και κυριαρχούν πάνω στα πάθη και τις αδυναμίες τους.