• Αρχική
• >
• Θέματα
• >
• Η λατρεμένη Αφροδίτη !

Όλοι γνωρίζουμε πως η θέση της Αφροδίτης,

Στον γενέθλιο χάρτη μας είναι πολύ σημαντική. Μας χαρίζει γοητεία και μας κάνει να απολαμβάνουμε το μεγαλύτερο δώρο της ζωής, τον έρωτα.

Ποια είναι όμως αυτή η λατρεμένη και μεγαλειώδης ερωμένη, που σαγηνεύει το μυαλό και τις αισθήσεις.

Είναι μια θεότητα, ένα άστρο, ένα αρχέτυπο, μια γυναίκα;

Η Αφροδίτη είναι όλα αυτά και ακόμα παρά πάνω. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή η Πάνδημος Αφροδίτη.

Ήταν η προστάτιδα του νεανικού και παράφορου έρωτα, των κοριτσιών και των ερωτοχτυπημένων ψυχών.

Στον ουρανό όμως κυριαρχούσε μια άλλη Αφροδίτη, μια μαύρη μαντόνα: η Αφροδίτη Ουρανία.

Αυτή η Αφροδίτη είναι μια από τις πλέον μυστηριακές μορφές του πανανθρώπινου ασυνείδητου.

Ο Ουρανία Αφροδίτη, που λεγόταν και Μέλαινα, δηλαδή Μαύρη, ήταν μια θεότητα της καταστροφής, του σκότους, του χάους, της αδυσώπητης μάχης.

Και όλα αυτά τα έκανε όχι από κακία, αλλά για να αναζωογονήσει και να ανακαινίσει, μέσω του έρωτα, όλη τη δημιουργία.

Μιλάμε βέβαια εδώ για έναν έρωτα κοσμικών διαστάσεων,

όπου οι γαλαξίες καταβροχθίζουν άλλους γαλαξίες για να ενωθούν μαζί τους, για να φτάσουν στη μονάδα, στην πληρότητα, στο ένα και απόλυτο είναι.

Η Αφροδίτη αυτή είναι που είχε τα προσωνύμια Μήδεια, Σκύλλα, Εκάτη, Αριάδνη, και που με τον καιρό έφτασαν να γίνουν άλλες οντότητες.

Το πανέμορφο αστέρι της Αφροδίτης, το λαμπερό και γεμάτο υποσχέσεις φάνταζε στα μάτια του αρχέγονου ανθρώπου σαν ένα κοριτσίστικο στολίδι, ένα πετράδι των ουρανών.

Με τη διπλή του εμφάνιση, την γλυκιά ώρα του δειλινού και πριν τη μυστηριακή ανατολή, έγινε το άστρο της μαγείας, μιας και αυτές είναι οι πιο αποδοτικές ώρες για το μαγικό έργο.

Η Αφροδίτη αυτή, το άστρο του πρωινού,

Είναι που θρηνεί την ομορφιά του αδικοχαμένου Άδωνη, του πιο ποθητού άντρα.

Ο έρωτας έτσι συνδέεται με την απώλεια, με την καταστροφή του θνητού, αλλά και με την αναγέννηση μέσα από το καμίνι του θανάτου.

Στην εσωτερική ψυχολογία η Αφροδίτη είναι το πρότυπο της αιώνιας νεότητας, που παθιάζεται με την ίδια τη ζωή.

Είναι όμως και η μητέρα του έρωτα, αυτού του δυνάστη της ζωής, που χτυπάει τυφλά και ενώνει απρόσμενα και ακατάλυτα.

Η Αφροδίτη απαιτεί τον σεβασμό μας και τη λατρεία μας.

Είναι μια μεγάλη προστάτιδα της ίδιας της ύπαρξης με το άγρυπνο μάτι της και την παθιασμένη φύση της.