• Αρχική
• >
• Astrology News
• >
• Ερωτικές Astro-Αλχημείες από 23/6 – 30/6/2019

Κριέ

Προλαβαίνεις δεν προλαβαίνεις, να φτιάξεις κορμί, για να βγεις στην παραλία να θαυμάσουμε την κορμάρα σου. Γιατί τώρα που σφίξαν οι ζέστες, αντί να το ράψεις και να χτυπιέσαι στο γυμναστήριο, μάλλον το έχεις ρίξει στα μπυρόνια και στις κραιπάλες. Και ξέρεις, μαζί με τα μπυρόνια, έρχονται και μπυροκοίλια. Μαζί με τα μπυροκοίλια, έρχονται κι πατσοκοιλιές. Και τέλος πάντων καλώς και έρχονται άμα γουστάρεις, μην πετάει όμως το μάτι σου όταν βλέπεις χτισμένες κορμάρες και απορείς γιατί δε σε καταδέχονται. Όχι στο λέω γιατί κάτι ψυχές που σε γουστάρουνε, ούτε που καταδέχεσαι να τις κοιτάξεις, αν δεν είναι για εξώφυλλο. Πως την είδες τη δουλειά;

Ταύρε

Τι σημαίνει παραλία για σένα; Ρακέτες, κολύμβηση και καταδύσεις; Να χορεύεις στην άμμο και να παίζεις beach βόλεϊ; Να κάνεις σκι, ξε-σκί, να γλιστράς πάνω σε “surfing” στον αφρό της θάλασσας; Να σε παίρνανε τα κύματα οι άνεμοι τα σύννεφα; Όχι αγάπη μου. Εσύ είσαι δικός μου άνθρωπος. Εκεί που οι άλλοι παίρνουν μαζί τους τα αξεσουάρ θαλάσσης όπως μπρατσάκια σωσίβια βατραχοπέδιλα, εμείς παίρνουμε το τάπερ με τις χοιρινές και τη χωριάτικη και τους φωνάζουμε “Λαλάκη, όχι στα βαθιά παιδί μου”. Σιγά να μην καθόμαστε να μας τρώει η θάλασσα το αλάτι και το λιοπύρι. Άσε που μας ζηλεύουν όλοι μετά το μπάνιο.

Δίδυμε

Εσύ ακόμα και στην παραλία, πηγαίνεις για να γνωρίσεις κόσμο. Την πιάνεις από τη μια την άκρη ως της άλλη και σε ένα μισάωρο έχεις γνωρίσει τους μισούς. Σε μία ώρα όλους. Πόσες καντίνες έχει σε απόσταση ενός χιλιομέτρου για το κάτι τοις μας. Που πατώνει, που δεν πατώνει και που ξεπατώνει. Πόσο κάνει η ξαπλώστρα η απλώστρα και η σιδερώστρα να σου κάνουνε μασάζ. Τι μαγιό φοράει η Σούλα από το διπλανό χωριό. Αν επιτρέπεται το ψαροντούφεκο και το καμάκι, καλά το καμάκι σου επιτρέπεται. Που πας κυρά μου με το ντόπερμαν στην παραλία. Που μπορεί να βρει κανείς, στέκι γυμνηστών. Ενώ κατέχεις την πληροφορία από το δελτίο καιρού σε μποφόρ και άλλα σχετικά. Το θέμα είναι, ότι για όλα αυτά, δε σε ρωτήσαμε.

Καρκίνε

Εσύ έμαθα τελευταία ότι δε σου αρέσει να πηγαίνεις στη θάλασσα μέρα όπως όλος ο κοσμάκης να κάνεις ηλιοθεραπεία για να πάρεις χρώμα αλλά πηγαίνεις νύχτα. Κάθεσαι μου σφυρίξανε κι ανάβεις λέει φωτιές στην παραλία και δεν εννοώ αυτές με τα ξύλα και τα πυροφάνια. Τις άλλες λέω, τις ακατονόμαστες. Άσε που έμαθα ότι δε θεωρείς απαραίτητο ούτε το μαγιό. Κι όποιος πάει να σου πει κουβέντα για τις πομπές σου, γίνεσαι τσούχτρα. Απέκτησες κι άλλες περίεργες συνήθειες. Κολυμπάς σε ανεξερεύνητα νερά. Πηγαίνεις και ξεμοναχιάζεσαι με μυστήριους τύπους. Κι έπαψες να παίρνεις μαζί σου τα κουβαδάκια σου για να χτίζεις πύργους. Πόσα θες να μας τρελάνεις;

Λεοντάκο μου

Όχι φίλε παραλίες με όλο το πόπολο. Μόνο σε ιδιωτικές πισίνες και σεζλόνγκ αράζεις την κορμάρα σου. Ούτε ψαροταβέρνες με καλαμαράκια και μαριδούλες πάνω στη λαδόκολλα. Εσύ θέλεις τη γκουρμεδιά σου, σε ένα μπαλκόνι πάνω απ το κύμα, που να τη συνοδεύουν τσιγγάνικα βιολιά. Να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα, μέσα από ένα ποτήρι κρυστάλλινο γεμάτο φίνας ποικιλίας κρασί. Όμως τελευταία μαθαίνω ότι τα οικονομικά σου δεν πάνε καλά. Εμ βέβαια για βάλτα κάτω. Πόσο κοστίζουν όλα αυτά; Δε θα κεράσεις κιόλας; Όμως το γκομενάκι το έριξες, μόνο και μόνο επειδή του είπες γι αυτές σου τις συνήθειες και τελικά, τι σημασία έχει αν τη βγάλεις μαζί μου στην Αθήνα φέτος;

Παρθένε

Πήγες με τη θεια σου την Κίτσα στην παραλία προχτές κι ακόμα μας το κοπανάς, για το πόσο σου κόστισε. Μάλιστα έβριζες γιατί έπεσες και καμιά δεκαριά ευρά, έξω από όσο υπολόγιζες. Δεκαπέντε οι ξαπλώστρες, που είχαν ξαπλώσει όλοι οι άρρωστοι πριν από σένα με τα αφροδίσια. Εφτά οι καφέδες; Ένα τοστάκι για τη λιγούρα της θειας σου και μία κοα-κόλα; Νάτα άλλα εφτά ευρά. Κάτι μπετζίνες, κάτι φανάρια, κάτι διόδια. Ή που διάβασες ότι οι παραλίες με τις γαλάζιες σημαίες δεν είναι όλες καθαρές κι έκανες μπάνιο με τα ρούχα . Εσύ κι οι τσούχτρες ήσασταν με τέτοια μούρη στην παραλία. Γιατί ρε φίλε αφού σιχτιριάζεις, δεν κάθεσαι σπίτι σου με τη θεια σου την Κίτσα;

Ζυγέ

Από ότι βλέπω και κορμί έκανες. Και σεξαπίλ διαθέτεις. Και μπρούτζινο χρωματάκι πήρες. Και πότε πρόλαβες πες μας. Ανοίξαμε και σας περιμένουμε μας είπες. Πολλά μας έταξες. Φτιαχτήκαμε κι εμείς, τραβήξαμε να σε βρούμε στην παραλία. Και πέρναγαν οι ώρες. Μας είχες στο περίμενε. Κι εμείς σε περιμέναμε με ανοιχτές αγκάλες. Μετρήσαμε όλα τα βότσαλα της ακτής. Του γιαλού τα καβουράκια, τις βάρκες που περάσανε, τον αέρα που σηκώθηκε, την άμμο που μπήκε μέσα στα μάτια μας και μη σου πω και που αλλού κι ακόμα περιμένουμε. Σαν τον ναυαγό καταντήσαμε με γένια μακριά και σκισμένα ρούχα Λοιπόν, δεκαπέντε μέρες έχουμε άδεια κι άμα τελειώσει, ούτε ώρα δε θα σε περιμένουμε άλλο να ξέρεις.

Σκορπιέ

Σου είπε το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου σου πως φέτος θέλει να το πας διακοπές σε ένα νησί κι έχεις απλώσει ολόκληρο άτλαντα μπροστά σου, να βρεις το κατάλληλο. Μα καλά ρε φίλε, τόσα νησιά έχει η Ελλάδα, τι ψάχνεις με το μεγεθυντικό φακό να βρεις; Καταρχήν το θέλεις, χωρίς ανθρώπους. Προτιμάς να είστε μονάχα οι δυο σας. Να έχει πάντα Άνοιξη για να ζείτε εκεί άνετα και το Δεκέμβρη. Να μην υπάρχουν κινητά ίντερνετ και τεχνολογία για να μπορεί να επικοινωνήσει με κανέναν. Να ξεκοπείτε από τον υπόλοιπο κόσμο. Να ζείτε σα Ροβινσώνες. Να είναι μόνο δικιά σου ή δικός σου. Να μην περνάνε αεροπλάνα να σας βρουν, ούτε καράβια να πλέουν. Ωραία σχέδια. Όλα αυτά του τα είπες όμως, ή ετοιμάζεις την απαγωγή εν αγνοία του;

Τοξότη

Εσύ είσαι έτσι κι αλλιώς τουρίστας. Και όπως σου κάθονται τον τελευταίο καιρό τα πράγματα όπως τα θέλεις, έχεις περάσει και το Λέοντα στα βίτσια. Ονειρεύεσαι διακοπές που θα περνάς καλά εσύ και η παρτάρα σου. Όλοι οι άλλοι θα είμαστε μόνο για να σου κάνουμε τα κέφια. Γιατί παραδέξου το. Δεν αντέχεις να σου λένε “όχι” κι όταν σου προσφέρουν κάτι, δε σου φτάνει ποτέ. Ένα σου δίνουν; Δύο ζητάς. Δύο σου δίνουν; Τέσσερα θέλεις και μάλιστα γιατί τα θεωρείς και ως αυτονόητα. Πόσο κακομαθημένο παιδί έχεις γίνει; Αλλά δε φταις εσύ. Εμείς που σου κάνουμε τα χατίρια, για να μη μας φας με τη γκρίνια σου. Κι οι Καρκίνοι γκρινιάζουν αλλά είναι χαριτωμένοι. Εσύ μας βγάζεις τη γλώσσα ανάποδα. Άντε να μη σου πούμε τα κουβαδάκια σου και σ άλλη παραλία.

Αιγόκερε

Εσύ που λόγω του status δεν καταδεχόσουν να κάνεις διακοπές, εάν δεν ήταν το περιβάλλον που σου αξίζει, τώρα σε βλέπω έτοιμο, να φύγεις με ένα δισάκι στον ώμο και να κάνεις διακοπές ακόμα και στα Μάταλα. Αν είναι αυτό που σου ζητά ο έρωτας ο τρελός ο αχαλίνωτος ο αδυσώπητος, που στην έχει βαρέσει, θα το κάνεις. Εκεί έχεις φτάσει. Και μόνος να είσαι αυτό τον καιρό, πράγμα που δεν το κόβω, είσαι έτοιμος να τα κάνεις “τατάνα” όλα και να πάρεις τα όρη και τα άγρια βουνά. Καλά κάνεις. Και μη σου κλείσει κάποια στιγμή το μάτι κανείς, θα το εκλάβεις για σεξουαλικό υπονοούμενο και θα του την πέσεις. Ακόμα κι αν έχει ο άνθρωπος τικς. Ρε κάνε ότι σου γουστάρει, εγώ να ξέρεις μαζί σου είμαι.

Υδροχόε

Έλα που έχω την τύχη να έχω πάει μαζί σου διακοπές… Τεεεεεε ρε φίλε. Ζωάρα. Τι στη σπηλιά με τις αρκούδες με πήγες. Τι στον προφήτη Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων με πήγες. Ο Ιντιάνα Τζόουνς να δεις, Υδροχόος ήτανε. Αλλιώς πως πήγαινε φιρί φιρί και έμπλεκε; Και καλά ρε μάστορα να μπλέκεις. Τι τους παίρνεις τους άλλους στο λαιμό σου και τους τραβολογάς μαζί σου; Και αφού με έπαιρνες, με ξέχναγες κιόλας. Είχες βλέπεις συζητήσεις με εντομολόγους. Θυμάσαι εκείνο το ξενοδοχείο για τα έντομα που με πήγες μια φορά; Ήθελες να προσφέρεις εθελοντική εργασία κι έβαλες εμένα και δούλευα. Όλα με τσιμπήσατε. Και κουνούπια και σαύρες και κατσαρίδες. Ζωάρα φίλε σου λέω απερίγραπτη την τύχη μου μέσα που σε γνώρισα…

Ψαράκι μου

Όταν θα αποφασίσεις να πας διακοπές, μη με ξεχάσεις. Που θα με ξεχάσεις δηλαδή γιατί είσαι ξεχασιάρης. Κι αν δε μπορέσεις να με πάρεις μαζί σου, θα μου ζωγραφίσεις θάλασσες νησιά και γλάρους στο κορμί μου στο μυαλό μου και όπου βρεις. Τόσο καλούλης είσαι. Βέβαια θυμάμαι μια φορά, που με είχες πάει στο πιο κιτς ξενοδοχείο που βρήκες για να κάνουμε διακοπές. Είχε στη μόστρα μιναρέδες και μέσα για να μπεις, έπρεπε να φοράς τούλια και να ντύνεσαι σαν τη Χαλιμά. Μόνο που εγώ έπρεπε να ντυθώ έτσι κι εσύ Σουλτάνος. Αντ αυτού, έβαλες διάφανο φερετζέ και κάθε φορά που ήθελες το κλειδί του δωματίου, έκλεινες το μάτι στο ρεσεψιονίστ και σου το έδινε. Κι ένα βράδυ ντύθηκε αυτός Σουλτάνος, εσύ χανουμάκι κι εγώ ευνούχος.

Από την Μελίνα Φώφη