• Αρχική
• >
• Astrology News
• >
• Ερωτικές Astro-Αλχημείες από 14/6 – 21/6/2020

Κριέ

Εάν υπάρχει ένας ζωδιακός χαρακτήρας που διέπεται από γενναιότητα αλλά και ανεγκεφαλιά  αυτός είναι ο δικός σου. Του λες “Κριέ αύριο πας στον πόλεμο” και όχι μόνο δεν αναρωτιέσαι το “γιατί”, αλλά φωνάζεις “πίσω και σας έφαγα”. Η γενναιότητα έγκειται στο γεγονός ότι δε σε νοιάζει να πας να φας το κεφαλάκι σου, ότι θυσιάζεσαι δίχως να ρωτάς ποτέ αν άξιζε τον κόπο και ότι Κριός, κωλώστρα λιγόψυχος και φοβητσιάρης δεν υπάρχει. Έτσι είναι και ο έρωτας Κριέ. Μοιάζει σα μία μεγάλη εκστρατεία, που  τελευταία δε ξέρεις που έχεις βάλει το φύλλο πορείας για να κανονίσεις την πορεία σου. Γίνε ένα άρμα μάχης στιβαρό και κατέκτησε τον στόχο σου όσο κι αν σου κάνει το δύσκολο, κάμπτοντας τις ερωτικές του αντιστάσεις. Για αρχή θα πρέπει να έχεις μαζί σου, ένα πτυοσκάπανο, που είναι πτυσσόμενο φτυάρι για να μεγαλώνει και να μικραίνει αναλόγως με το που θα πας να σκάψεις για να βρεις την τύχη σου. Στολή παραλλαγής για να παίξεις σωστά το ρόλο σου. Ξέρεις θα ντυθείς και καλά νοσοκόμα τύπου, στα χρώματα όμως του καφέ χακί και θα κρατάς στο χέρι κι ένα κλύσμα για να μη μας περάσουν για άσχετους. Εξοπλίσου με φαντασία γιατί κι ο έρωτας θέλει τα όπλα του.

Ταύρε

Αντί να γυρίζει το παιχνίδι της ζωής όπως αυτό γουστάρει, χωρίς ποτέ να σε ρωτάει, απλά γιατί έτσι αποφάσισε το σύμπαν και στα άστρα του το πόσο ποθείς την ησυχία σου, γύρνα το εσύ. Γίνε στα μάτια μας απρόβλεπτος, αμετανόητα εκκεντρικός, ξαφνικά και αναπάντεχα αιφνιδιαστικός και ταραξίας της λίμνης της ρουτίνας σου, που φταίει που σου βγήκε το όνομα. Βλέπεις φίλε στην περίπτωσή σου δεν παίζει πλέον το “όπως έστρωσες θα κοιμηθείς”, γιατί εσύ καλά την είχες στρωμένη τη δουλειά, στο να υπάρχει μία ρέγουλα στη ζωούλα σου. Ο Γιαραμπής όμως, είχε άλλα στο νου του για την πάρτη σου. Σου λέει καλόπαιδο ο Ταύρος; Για να τον κάνω να ξεστρώσει, να του αλλάξω τη βολή του. Ποια δουλειά και ποια λεφτά; Εδώ δεν ξέρεις αύριο αν θα έχεις που την κεφαλήν κλίναι. Άσε που σ εκείνους που βασιζόσουν μέχρι σήμερα, στο γυρίσαν το χαρτί και σου λένε τώρα ζαβά. Τύπου, δεν έχουμε λεφτά, δεν πάνε καλά οι δουλειές και δε βγαίνουν τα κουκιά. Ακρίβυνε και ο Παπουτσάνης και δε θά’ χεις ούτε τα χέρια σου να πλύνεις. Θέλουμε με χαρά μας να σε βοηθήσουμε αλλά ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Κι αυτά τα λένε σε “σένα”, που έχεις σταθεί σε όλους βράχος. Από δω και στο εξής, κwλόπαιδο να γίνεις Ταύρε, να σε δουν κι απ την ανάποδη.

Δίδυμε

Την εβδομάδα αυτή, έχω να σου προτείνω το εξής: Αντί να κάθεσαι να εξηγείς στους άλλους γύρω σου τα αυτονόητα, να αδειάζεις άδικα το κεφάλι σου για να γεμίσεις το δικό τους, απλά μην ασχολείσαι. Ξέρω, σε πιάνει πλέον αρκετά συχνά να σου έρχεται να βρίσεις. Το βλέπω. Μπουκώνει το στόμα σου με καντήλια και με το ζόρι κρατιέσαι να μην τα εκσφενδονίσεις. Παντού κυριαρχεί ο παραλογισμός. Πηγαίνεις στη δουλειά να βοηθήσεις και σε αγνοούν όλοι οι δευτερό-τριτοι που μπήκανε με μέσον, τη στιγμή που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν από μόνοι τους, δυο γαϊδουριών άχυρα. Σου βγήκε το όνομα ότι δεν το βουλώνεις από τη λογοδιάρροια, τη στιγμή που έχεις μείνει άφωνος από όλα αυτά που γίνονται, γύρω σου πάνω σου κάτω σου, στον κόσμο στις ειδήσεις ολούθε δηλαδή. Ψάχνω σου λέει το γκομενάκι, για άνθρωπο ζωντανό, με νεύρο και με εύστροφο πνεύμα,-εσένα δηλαδή- και πάει και τα μπλέκει με έναν λαπά ή μια βοθρόνα που δεν ξεκουβαλάν ποτέ από τη θέση τους και που χρειάζεται να τους σηκώσουν για να σκουπίσουν. Πως να μη φωνάζεις μετά, “το φελέκι μου μέσα” με όλα όσα βλέπεις; Τουμπέκα φίλε κι άστους να κουρεύονται.

Καρκίνε

“Κάβουρα ζαβοπατείς, πρόσεχε την καταντιά που θα δεις”, λένε στην Αγιάσο το χωριό μου. Ερωτεύτηκες και άρχισες τα ίδια ρε Καρκίνε; Γύρισε ο παλιός σου ερωτικός σεβντάς και τον καλωσόρισες; Που πήγανε οι πόρτες που μου έλεγες με μένος πως θα του έριχνες; Σε τάισε λογάκια όμορφα αγαπησιάρικα, σε έχωσε στην αγκαλιά του και τώρα όλα καλά; Να σου θυμίσω πως σε αυτή την αγκαλιά, νταχντίρντιζε τη φόλα που τραβήχτηκε μαζί της και εσένα σε πούλησε για ένα κουτί φασόλια. Να σου θυμίσω πως μετά από σένα, που έφαγες μαζί του τα καλύτερα σου χρόνια, η πιο μακροχρόνια σχέση που έκανε ήτανε μιας βδομάδας έρωτα. Και εντάξει πες, δεν είναι ο πρώην σου αυτός ή αυτή που ερωτεύτηκες, είναι ένας άλλος, άσχετος. Αλλά με το άτομο που ερωτεύτηκες δε ξεκινάς πάλι καλά. Κατέβασες απ το ράφι τις σκονισμένες κατσαρόλες σου, του έστρωσες τα όμορφα σεντονάκια σου, επένδυσες με τη μία το συναίσθημά σου σα το νεράκι για να σβήνει τον πόνο του και μετά τι; Που πήγε η καριέρα που μου έταζες πως θα ακολουθήσεις; Ο τόσος κόσμος που σε περιμένει για να σε χαρεί; Πάλι θα τον περιορίσεις στο ένα και μοναδικό άτομο, που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά; Αν ναι, κομμένη η καλημέρα μου μαζί σου, έχω μπαϊλντίσει με την πάρτη σου.

Λέοντα

Τελευταία σε παρατηρώ εσένα και τους ωροσκόπους σου και διαπιστώνω ότι μοιάζεις με τη μαντάμ Σουσού, που έμενε στο Μπύθουλα παρέα με τις ψαροκασέλες και τους φτωχοδιαβόλους του ντουνιά και έλεγε πως ήταν γεννημένη για μεγάλα τζάκια. Κι ενώ στη δουλειά κάνεις όλο το χαμαλίκι, είσαι ο καρπαζοεισπράχτορας και σε έχουν μόστρα να αντιστέκεσαι στα χίλια μύρια κύματα σαν τον κυματοθραύστη, ενώ σε φτύνουν κατά βάθος, κι εσύ νομίζεις ότι βρέχει. Οι μισοί σε βρίζουν γιατί τολμούν να πουν ότι είσαι ανεπαρκής και οι άλλοι μισοί λένε, ότι τους τα έχεις πρήξει με αυτά που τους ζητάς να κάνουν, που είναι και η δουλειά τους. Όσο κι αν γύρισε ο άξονας της γης, γίνεται να λογοδοτεί ένας βασιλιάς;  Μήπως ο βασιλιάς είναι γυμνός; Μήπως στο τέλος θα σου μείνει μόνο το ψώνιο που έχεις να τσιμπάς, όταν σου λένε τη φράση “μαναράκι μου τι πλάσμα είσαι εσύ”; Γιατί ακόμα και στον έρωτα δε σε βλέπω να βαδίζεις τόσο αγέρωχα παραδέξου το. Προχτές το Μαρικάκι που είχες δίπλα σου χασμουριότανε και ο Μηνάς που γούσταρες τα έφτιαξε στο τέλος με τη Σούλα την ποντικομαμή. Όχι δεν ήρθα να σου ρίξω το ηθικό, μα να σου ξεσηκώσω το ανήθικο. Να σου πως ότι για να κερδίσεις το χαμένο έδαφος στον έρωτα, ξεκαβάλα το καλάμι σου και κοίτα πως να κερδίσεις την παρτίδα στα σημεία. Άντε να σε δω γατάκι.

Παρθένε

Αφού είσαι ο θεός της λεπτομέρειας, μάθε ότι το ερωτικό παιχνίδι κερδίζεται στα σημεία. Πρέπει να υπολογίσεις, τι μπορεί να θέλει ένα κορμί από εσένα, για να το καταφέρεις και να πέσει σαν ώριμο φρούτο μες στο χέρι σου. Για αρχή φρόντισε να μη φοράς μάσκα και γάντι, κρύψε τη μικροβιοφοβάρα σου.  Κατά δεύτερον μην αρχίσεις να περιποιείσαι τα χεράκια του, με τζελ αντισυμπτικό. Άλλο θέλει να πιάσει από σένα. Το νόημα της κουβέντας ας πούμε. Και έστω ότι αυτά τα παραβλέπουμε και καταφέρνεις να κλείσεις μαζί του το πρώτο ραντεβού. Δε θα το πας στο τάδε εστιατόριο και θα το ενημερώσεις πως έχει άλλα δύο τέτοια στην πόλη που ζεις, ένα στη συμπρωτεύουσα, έξι ακόμα στην Ευρώπη και τώρα πάει να ανοίξει και ένα στο Κάιρο. Γιατί αφενός μεν προβλέπω με τη φλυαρία σου, να σε συνδέει με Κάιρο, και αφετέρου, άλλο θέλει να σε δει να ανοίγεις το κορμί. Την καρδιά σου ας πούμε. Ούτε να το πας σε μπαρ και να του πεις, ότι τα ποτήρια είναι καθαρά, γιατί πλένονται στον κλίβανο και έμαθες ότι πρόσφατα έκανε απολύμανση με πιστοποιημένα εντομοκτόνα, μιας και οι κατσαρίδες αγαπάνε τη μπύρα. Παίζει μετά από αυτό εσένα να σε φλιτάρει. Και μη μου πεις ότι αυτά που σου ομολογώ, ούτε τα λες εσύ, ούτε τα κάνεις, γιατί έχω ιδίαν άποψιν για την παρτάρα σου, μιας και την πάτησα μαζί σου ένα φεγγάρι.

Ζυγέ

Ναι, εντάξει δε θα σου πω πως όλα στη ζωή σου είναι ωραία, ούτε ότι σε κάνα τεταρτάκι πρόκειται να φτιάξουν.  Με τον έρωτα όμως μπορείς να ασχοληθείς, ξεκίνα. Άλλωστε γοητεύεις για τις παπάτζες που μπορείς και εξιστορείς, καθώς μιλάς για τις ερωτικές σου επιτυχίες. Ξεστομίζεις φράσεις από τη ζωή βγαλμένες, για να πεις στο γκομενάκι πόσους γύρους για παράδειγμα έχεις κάνει σεξουαλικώς γύρω από τον ζωδιακό κύκλο. Λες έχω πάει με πέντε Κριούς ή Κριαρίνες. Τρεις Ταύρους. Ένα Δίδυμο μα έκανε για δύο. Ένα Καρκινάκι αλλά πολύ αθώο ρε παιδί μου. Μια Λιοντάρα που της τάιζα με μούφες το ψώνιο της. Μια ξινίλο Παρθένο, μου τα έπρηζε. Με Ζυγό δεν τα βρήκα ποτέ, γιατί θα πηγαίναμε τις κόντρες ποιος θα πρωτοβάλει κέρατο στον άλλο. Με μια Σκορπίνα παραλίγο να φύγω ένα βράδυ μ ένα μαχαίρι καρφωμένο μες στο μάτι. Με δύο Τοξότες που ήθελαν να μάθουν για τα βίτσια μου. Μία Αιγοκερίνα αλλά τι μία; Ήταν διευθύντρια στη δουλειά μου. Με έναν Υδροχόο αλλά στο τέλος καταλήξαμε στο γήπεδο, βλέποντας ΠΑΟΚ Ολυμπιακό 0-1, το παιχνίδι παίχτηκε στις καθυστερήσεις. Κι ένα Ψαράκι που γνώρισα ένα βράδυ σε τεκέ. Άρα Ζυγέ για να εμπλουτίσεις κι άλλο τις σεξουαλικές σου εμπειρίες, περίμενε να βρεις και έναν Οφιούχο, που τώρα τελευταία, έμαθα ζωδιακά, ότι ξεκίνησε καριέρα.

Σκορπιέ

Κοίτα η ζωή είναι λίγη για να την περνάς μίζερα και στενάχωρα. Άλλωστε ο κόσμος για να φτιαχτεί, πρέπει να περιμένεις οσονούπω να γκρεμίζεται. Εκείνο όμως που μπορεί να φτιάξει, είναι η διάθεσή σου αν το θέλεις. Στη θέση του είναι ο έρωτας κουμπάρε και σε περιμένει. Ξέρω ότι εμπνέεσαι με το να σκαλίζεις κεραμίδια που δε στάζουν, έτσι για να δεις να τρέχουν για την πάρτη σου. Σου αρέσει να μαθαίνεις τι σου κρύβουν τα κατάβαθα μίας ψυχής για να τα ανακαλύψεις. Δεν πέφτεις ποτέ από τα σύννεφα, ακόμα κι αν  μάθεις ότι με η Κολομπίνα που σου τριβόταν χτες στο μπαρ, ήταν ο διευθυντής σου που τα βράδια του αρέσει να ντύνεται μασκαράς, ή να γδύνεται ανάλογα. Όλες οι ανθρώπινες μορφές, είναι για σένα μικρογραφίες ασμίλευτων ψυχών. Πρέπει να τις λειάνεις για να γίνουν όπως θα τις ήθελες. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να κουμπώσουνε με εσένα. Κι ύστερα με το πινέλο σου να πιάσεις να τις βάφεις με εποξική ρητίνη ώστε τα χρώματά τους να φοράν το γούστο σου. Και μετά με κράζεις που σε λέω χειριστικό. Ξεπαθιάρη και ζηλιάρη. Που σου λέω, ότι όταν είσαι με κάποιον, τον πηγαίνεις πίσω μπρος δεξιά κι αριστερά, για να τον κουλαντρίσεις εξαρχής. Τι το θες το γκομενάκι, για το παρκάρεις; Να το στοκάρεις; Να το χτίσεις στον τοίχο; Ή να του βάλεις τσιμέντο στα πόδια για να στέκεται πάντα όρθιο κι αγέρωχο στον πάτο της θάλασσας; Ήρεμα ρωτάω.

Τοξότη

Εσένα Τοξοτίνι μου καιρό τώρα από ότι έχω καταλάβει,  σε έχουν μουτζώσει, σε έχουν ματιάσει σε έχουν φρυδιάσει δε ξέρω, δε γνωρίζω δεν απαντώ αλλά εσύ όταν σου μιλάω, δεν είσαι πια ο ίδιος. Ούτε η χαρά του σπιτιού μας είσαι, ούτε η ψυχή της παρέας που όλοι γουστάραμε να σε ακούμε να μας τρολάρεις και να μας κάνεις να γελάμε. Ούτε ο άνθρωπος ο ανέμελος κι ανέφελος που ήξερες να μας υπενθυμίζεις με τη στάση σου,  ότι η ζωή είναι μικρή και λίγη, για να την πάρει κανείς στα σοβαρά, οπότε ελάτε να τα κάνουμε πουτ@ν@ όλα να γουστάρουμε. “Εσύ” που όταν ένα γκομενάκι σου έκανε νερά, το σχόλαγες εν ριπή οφθαλμού, τώρα έχεις πέσει στα πατώματα κι έχεις γίνει σωστή φουτσοπαρακαλιάρα. Εσύ που είχες τα λεφτά μόνο για να τα σκορπάς σα νά’ναι μαρουλόφυλλα, τώρα μας κυνηγάς με το τουφέκι για να σου δώσουμε αυτά που σου χρωστάμε.  Κι η μούρη σου τελευταία έγινε σκυθρωπή κι αγριωπή. Κλείνεσαι μες στο σπίτι και κάνεις ταβανοθεραπεία. Τι σε βρήκε; Ο Ιησούς Χριστός νικά και όλα κακά σκορπά. Έλα Παναϊα μου και πάρε από πάνω του το μάτι το φθονερό. Μα τον Αλλάχ, το Δαλάι Λάμα, το βάτζρα ντόρτσε, το όξω από δω και μακριά, δε σε αναγνωρίζω. Σύνελθε, αρχίζω και ανησυχώ, ότι σε ψέκασαν οι καμπουρο-γαμώσαυροι με όλα αυτά που ακούω…

Αιγόκερε

Εσύ ο άψογος  επαγγελματίας σε όλα σου, να σου θυμίσω ότι την ίδια αφοσίωση πρέπει αν δείχνεις και στον έρωτα. Πρέπει να γίνεις ο επαγγελματίας του είδους, ο αναμφισβήτητος και ο αναντικατάστατος. Προς το παρόν είσαι ένας άστατος που μας αναστατώνεις, δίχως να μας δίνεις δεύτερες ευκαιρίες, στην περίπτωση που φερθήκαμε ατζαμούκλικα στις πρώτες.  Όποιος σε ερωτευτεί μοιάζει σα να περνάει από το πειθαρχείο. Και να ήσουν στ αλήθεια αυτό που απαιτείς να είμαστε εμείς, να το παραδεχτώ. Αλλά δε μπορείς φίλε μου να μας παίρνεις με τις πέτρες, όταν δεν είσαι ο αναμάρτητος. Σιγά να μην πιστέψουμε, πως είσαι τόσο σεμνή ψυχή, που δε σε έχει αγγίξει, ούτε ο ήλιος. Εμ, πως να σε αγγίξει; Αφού τις αμαρτωλές μπαγαποντιές σου τις κάνεις μόνο νύχτα. Όταν όλοι εμείς οι υπόλοιποι, κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου. Και τη μέρα όμως δεν είσαι και κάνας καλός. Όχι μαναράκι μου, και τότε μια χαρά ερωτικός πειρασμός μπορείς να γίνεις. Να μας βάζεις στη διαδικασία να φαντασιωνόμαστε, τι μπορεί να κρύβεις, κάτω από το ταγεράκι σου. Στο σοβαρό και μετρημένο ύφος σου, όταν σκανάρεις το κορμί μας με τα μάτια. Όταν με μια σου λέξη μας ψαρώνεις, έτσι για να σε έχουμε στο νου μας. Σε όλους όμως μπορείς να λες ψέματα και μυθεύματα, εκτός από τον εαυτό σου. Το έπιασες το υπονοούμενο;

Υδροχοάρα μου

Καταρχήν δε πα να καίγεται ο ντουνιάς, εσύ στα ερωτικά, θα τα πας μια χαρά. Διότι ποιος στραβός δε θέλει το φως του; Θα μου πεις, τι σχέση έχει αυτό με σένα; Ναι φίλε έχει. Αυτό το σύμπαν δε μας χωράει πλέον όλους και άρα η μόνη σωτηρία, είναι να τραβηχτούμε σε ένα παράλληλο. Και ποιος από όλους ζει ξεκάθαρα σε παράλληλο σύμπαν; Εσύ. Άρα ετοιμάσου να δεχτείς επισκέψεις, και μουσαφιριά από πονεμένες και απαρηγόρητες ερωτικά καρδιές. Θα μου πεις κλάιν μάιν. Όχι φίλε δεν είναι έτσι, παίξε το ρόλο σου. Μίλα μας διαστημικά, γιατί με αυτά που ακούμε εδώ, στον κάτω κόσμο τον τριτόκοσμο που ζούμε, καταλάβαμε ότι είμαστε για τα μπάζα και η ζωή είναι αλλού. Στο διάστημα. Στο διάστημα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, όπου βασιλιάς είσαι εσύ. Θα πηγαίναμε στην καρακοσμάρα του Ιχθύος για να παρηγορηθούμε, αλλά μας είπε ότι όλα φτιάχνουν αρκεί κανείς να προσευχηθεί. Μας είπε παρακάλα και θα γίνει. Δε μπορώ όμως τα λιβάνια και τα λιβανιστήρια του, τα ψυχοτρόπα μαντζούνια του, τις αγιαστούρες τις μαστούρες, τους ιπτάμενους δράκους που πιστεύει και τους λαγούς με πετραχήλια. Άρα που καταλήγει πάλι η μπίλια; Να μας σώσεις εσύ. Ξεκινώ λοιπόν να προσεύχομαι με τον τρόπο που μου υπέδειξες. Κλάιν Μάιν- Κλάιν Μάιν- Κλάιν Μάιν- Κλάιν Μάιν …

Ψαράκι μου

Τελευταία παίζεις κόντρα ρόλους. Ενάντια στη φύση σου, παραφύσιν δηλαδή. Τα νεύρα σου έχουν γίνει χάλια. Έχουν φτάσει στο θεό. Πιο πολύ φέρνει η μορφή σαν τα σαγόνια του καρχαρία, παρά σαν το χρυσόψαρο που ξέραμε, που είχε τα πέπλα του στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Άσε που ενώ σε είχαμε συνδέσει με το θρησκευτικό μας αίσθημα, τα καντήλια και τους αγίους που έχεις κατεβάσει τον καιρό αυτό, δε θα τα κατέβαζε ούτε έξαποδω και μακριά, με τέτοια συχνότητα. Βρε αγάπη μου, βρε ευαίσθητό μου πλάσμα, μην αλλοιώνεις το μαγικό σου χαρακτήρα. Θες να μοιάζεις με εμάς; Πάρε στα χεράκια σου ένα κομποσκοίνι, κάνε καμιά ευχή ή κανένα ξόρκι, μπας και σ ακούσει ο Γιαραμπής και μας γλιτώσεις, από όλα τα κακά που μας έχουν βρει.Ονειρέψου ξανά και παρέσυρε κι εμάς στην μαγική σου ουτοπία. Μόνο εσύ μας είχες μείνει, σαν τα μούτρα μας σε κάναμε. Έλα συγκεντρώσου σε παρακαλώ, κάνε μια προσευχή, μία αυτοσυγκέντρωση, ένα διαλογισμό τέλος πάντων να δούμε τι σκ@τ@ θα απογίνουμε. Ορκίσου στον Ποσειδώνα και σε όλες τις Νηρηίδες ότι τίποτα δε θα σε σταματήσει να ονειρεύεσαι, και να εμπνέεσαι, από τα λίγα και απλά που τούτη η ζωή τα έχει κάνει όλο και πιο σπάνια.

Από την Μελίνα Φώφη